سرمایه اجتماعی در اندیشه و سیره امام خمینی(ره)

مفهوم سرمایه اجتماعی که به تازگی در ادبیات مربوط به علوم اجتماعی وارد شده ، مفهومی پیچیده ، چند وجهی و بین رشته ای است که علی رغم تازگی و پیچیدگی ، توجه بسیاری از صاحبنظران حوزه های مذکور را به خود جلب کرده و توانسته است از ابهامات و کاستی های نظری بحث های اقتصادی - اجتماعی تا حد زیادی بکاهد . اهمیت سرمایه اجتماعی به حدی ست که در کنار سایر اشکال سرمایه به عنوان یکی از شروط لازم برای پیشرفت و توسعه جوامع به حساب میآید. در این پژوهش براساس تعاریف منابع و نتایج سرمایه اجتماعی تعریف جدیدی ارائه شد .که بر این اساس سرمایه ی اجتماعی عبارت است از : سرمایه ای نامحسوس در یک اجتماع که در طول زمان و براساس عقلانیت و نیکخواهی شکل می گیرد و منشاء آن آگاهی ، هنجار ، اعتماد در ارتباط متقابل انسانی و دین و سنت های اجتماعی است و سبب تقویت مشارکت ، مسئولیت و انسجام و همبستگی می گردد. از آنجایی که سرمایه اجتماعی عمدتا مبتنی بر عوامل فرهنگی و اجتماعی است بنابراین این مفهوم نیازمند بومی شدن بر اساس انگاره های فرهنگی و اجتماعی همان جامعه است. از این رو اندیشه و سیره امام خمینی به عنوان منبعی غنی برای بومی نمودن مفهوم سرمایه اجتماعی حائز اهمیت است . بر این اساس پایان نامه حاضر نیز در پی پاسخگویی به این سوال است که جایگاه سرمایه اجتماعی در اندیشه و سیره امام خمینی چیست ؟ و منابع و شیوه های تقویت سرمایه اجتماعی در اندیشه امام خمینی (ره) کدامند ؟ دستگاه تفکر سیاسی امام خمینی را می توان در سه سطح فلسفه سیاسی نظریه سیاسی و الگوی سیاسی مورد بررسی قرار داد که در هریک از این سطوح منابع و نتایج و شیوه هایی برای تقویت سرمایه اجتماعی در سیره و اندیشه حضرت امام خمینی (ره) می توان یافت که با تقویت و توسعه هریک می توان به تولید و تقویت بیشتر سرمایه اجتماعی در جامعه ایران دست یافت.